Ideologia komunizmu

Podbudową związku Radzieckiego była ideologia komunistyczna. Komunizm jest ruchem, który wywodzi się z ruchu socjalistycznego. Najprawdopodobniej oddzielił się od socjalizmu na przełomie XIX i XX wieku. Głównymi celami komunizmu w tym czasie była walka z kapitalizmem oraz imperializmem. Systemy te były zagrożeniem dla ruchu robotniczego. Organizacjami ruchu komunistycznego była I i II Międzynarodówka. Później ideologia ta odnajdowała realizację w działalności partii komunistycznych. Dążyły one do zdobycia władzy na drodze rewolucji. Urzeczywistnieniem marzeń komunistów było powstanie pierwszego socjalistycznego państwa po rewolucji październikowej – Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Państwo to podporządkowało sobie po II wojnie światowej także inne komunistyczne rządy. Kolejnym krajem, którego polityka w oczywisty sposób dążyła do komunizmu były Chiny, w roku 1949 została utworzona Chińska Republika Ludowa. Kolejnym państwem komunistycznym została podzielona Korea Północna. W roku 1959 władze na Kubie przejął Fidel Castro, który rządzi w tym kraju do dnia dzisiejszego. Następnie komunizm przyjął rząd w Wietnamie oraz w Kambodży. Celem komunizmu było zlikwidowanie wyzysku klasy robotniczej przez klasę panującą. Rozdział dóbr w społeczeństwie miał być równy i sprawiedliwy. Gospodarka miała być całkowicie kontrolowana przez państwo. Teorie de Saint-Simona oraz Fouriera, zwane socjalizmem utopijnym zostały przekształcone w rewolucję społeczno-polityczną. Najbardziej znanymi teoretykami nowego komunizmu byli Karol Marks i Fryderyk Engels. Stworzyli oni naukową teorię, według której klasa robotnicza miała przewodzić polityce państwowej. Poglądy te rozwinął w XX wieku Włodzimierz Lenin, wprowadzając autorytaryzm oraz politykę centralnie planowaną. Ideologia ta stała się podstawą partii bolszewickiej oraz podbudową Związku Radzieckiego. Od nazwisk swoich twórców system ten określany jest jako marksizm-leninizm, a po śmierci tego ostatniego, od nazwiska kontynuatora – stalinizmem.